Puur Arnika

zondag 28 mei 2017

Tegenbeweging

Waar zijn alle hippies gebleven?

Juist nu de wereld het zo nodig heeft.

vrijdag 12 mei 2017

Die Albert was zo gek nog niet

"Als je doet wat je deed,

krijg je wat je kreeg."

- Albert Einstein -

Toen ik deze week aan het werk was

en de post ging sorteren

stond deze spreuk achterop een soort van tijdschrift,

ik denk dat het meer een reclameblad was, maar dan mooi verpakt.

Sinds vorig jaar april werk ik op de vrijeschool,

ik doe daar baliewerk en werk als klassenassistent in de klas.

Wat een fijne baan, het voelt als thuiskomen.

Als ik in school rond loop,

leeg ik elke dag de brievenbus.

Ik sorteer de post en maak een schifting.

Het is werkelijk niet te beschrijven hoeveel folders, brieven,

mailtjes, tijdschriften, spam en zelfs telefoontjes ik krijg op een dag.

Allemaal bedrijven die zichzelf willen laten zien.

Vandaag bedacht ik nog, wat is dat toch zonde van het geld,

want als ik een folder krijg over een pretpark, ja dan gaat die dus meteen de papierbak in.

Als wij iets nodig zijn kiezen we graag ons eigen bedrijf uit. En google is ook gewillig,

Maar goed, toen ik van de week de post sorteerde, stond deze achterop.

Ik maakte er een foto van, dat doe ik meestal, als ik iets wil onthouden.

Wat eigenlijk ook betekend dat mijn telefoon bommetje vol staat met dit soort foto's

(50,58GB)

Waarom ik deze wou bewaren,

ik wou hem graag nogmaals een keer lezen.

En nu wil ik hem delen,

want het zo belangrijk je te realiseren dat je in beweging moet blijven.

Verandering is soms zo nodig.

Zonder dat we dat zelf altijd zien.

"Als je doet wat je deed,

krijg je wat je kreeg."

- Albert Einstein -

dinsdag 2 mei 2017

Verloren

Een beetje verloren was ik, geen idee wat te plaatsen.

Niet weten waar over te schrijven.

Afgelopen jaar waren er hoogte en diepte punten.

We verloren mensen, te snel achter elkaar

en onze lieve Lvis werd plotseling heel erg ziek,

na een hele heftige week moesten we hem laten inslapen.

Wat een verdriet hebben we gehad. En nog steeds missen we hem verschrikkelijk.

Er is zoveel gebeurd dat ik tijd nodig had om de dingen te verwerken.

Geen zin in fotograferen, gestopt met sieraden maken en geen inspiratie om te schrijven.

Maar er waren ook veel mooie momenten, ik ging werken op een plek waar ik graag ben.

Het inspireert me en het geeft me nieuwe energie.

Na een flinke burn- out een aantal jaren geleden wist ik niet dat ik dat ooit weer zou vinden.

Een aantal maanden geleden kwam er een nieuwe liefde in ons leven. Piep klein.

Morriz is nu een maand of 5, hij brengt veel vrolijkheid en liefde met zich mee.

En nu, ja nu zit ik op een punt dat ik denk dat ik wel weer eens iets kan schrijven,

over de dingen die mij inspireren,

de dingen die me positief raken,

of waar ik even van onderste boven ben.

Tot snel.

zaterdag 2 juli 2016

Het was even spannend, of het droog zou blijven, van echt zomer weer kunnen we nog niet spreken. De dag voordat we Sint jan gingen vieren was het erg onstuimig. De hoosbuien denderden de lucht uit. Maar het kwam goed, het zonnetje scheen, de lucht was prachtig.

Even voor jullie beeld; stel je voor; een tuin, zo mooi dat je ze vaak alleen in de tijdschriften ziet, met ooievaar en baby ooievaar op nest, met een prachtige vijver, fruitbomen en bloemen in echt alle kleuren. Daar vieren wij met onze school al jaren Sint Jan. We nemen onze kleedjes mee, en iedereen draagt een mooie krans van gras en bloemen. We vieren de zomer. Er staan drie prachtige tafels, met allemaal lekkere maaltijden. De meeste mensen doen echt hun best, die kokkerellen de hele middag, er staan zoete dingen, hartige dingen, fruit er is van alles. We delen alles met elkaar. We dansen met elkaar, en daarna springen we over het vuur. Een klein vuurtje, is het meer, maar ik verzeker je, je voelt de warmte echt wel aan je voeten. De sfeer is opgetogen, de trommels denderen door de tuin heen, en een voor een springen we over het vuur.

Het is mooi om te zien dat Linus echt onder de indruk was van het vuur, 'oh mama, spannend he' zei hij met knalrode wangen tegen me. Ik vind Sint Jan het mooiste feest,

vooral de saamhorigheid, het heerlijke eten, de symboliek, en natuurlijk de bloemenkrans,

het instant hippie gevoel, en niemand die dat gek vind. Want we hebben dat allemaal.