Deze foto is al oud.
Ik denk dat Yuna hier misschien net twee was.
En Nuno nog geen vier.
Dit is dus al wel zes jaar geleden.
en als elke ouder vind ik dat de tijd zo snel gaan.
Mijn oudste,
als de dag van gisteren dat hij werd geboren,
ik herinner me de blijdschap,
de verwondering, maar ook de onzekerheden,
en Yuna, de tweede, daar waarbij je alles anders doet.
Nu bij de derde, al heel wat jaren later dan de eerste twee,
doe ik het op onze manier.
Geen boekjes, geen opgelegde regels van buiten af,
nee gewoon zoals wij het willen.
En Linus, hij voelt een beetje als een bonus,
eentje waarbij je opnieuw alles kan beleven,
maar niks opnieuw,
want Linus is zo anders dan de eerste,
en zo anders dan de tweede.
Gelukkig maar,
dat ze een eigen identiteit hebben,
en allemaal lekker anders zijn.
Nuno
Yuna
En Linus
Bijzonder toch dat moederschap, was ook mijn thema deze week (zoals je weet). Prachtige foto's! grtz ineke
BeantwoordenVerwijderenPrachtig stukje ! En zo herkenbaar...
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Vera
Geweldig!! Het zijn stuk voor stuk schatjes!!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig! en stuk voor stuk prachtige kinderen!
BeantwoordenVerwijderenWat leuk om ze alle drie te zien in dezelfde leeftijd als Linus nu. Ik vind Nuno en Linus wel erg op elkaar lijken zo......
BeantwoordenVerwijderenHannah
Vind die eerste foto zó mooi! (én je kindjes helemaal :D)
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar.. van genieten!
Supermooi! Ja, zo bijzonder die eigenheid in die kleintjes... Prachtig!
BeantwoordenVerwijderenGeniet van je schatten, liefs Marieke