Die innerlijke draak

In het ouderbericht van onze school schreef het college het volgende stukje;

"Het Michaëlsfeest staat symbool voor het feit dat de mens met zijn bewustzijn wakker
moet zijn om het kwaad (de draak) in zijn eigen leven en in de wereld te doorzien en te
bevechten. De krachten van de geest in ieder mens worden op dit feest aangesproken.
De aartsengel Michael wil ons helpen , hij wil ons helpen onze idealen te realiseren.
Hij kan ons helpen de moed te vinden om onder ogen te zien wat er op onze weg ligt.
Hij kan ons helpen de moed te vinden om dat wat er van ons gevraagd wordt onder ogen
te zien en het ook daadwerkelijk strijdlustig aan te gaan. De moed die nodig is om gemeenheid,
lafheid, egoïsme en onwaarheid te overwinnen. We wikken en wegen en zoeken de
kracht om knopen buiten ons en binnen ons zelf met deze moed aan te gaan".

Och en dan kom ik, met mijn Burn out, al die draken, die ik moet bevechten. 

 Wat is het dan fijn dit soort stukjes te lezen. 

Het geeft weer een stukje hou vast. 

Het geeft maar weer aan dat dat onderwijs van onze kinderen zoveel meerwaarde heeft.

Wat een mooie levenslessen leren ze hier.

Over moed, en over vertrouwen. 

Over samenwerken.

mama pikt ook een stukje van deze wijsheden mee.

En die dikke vette draak, 

die zal ik verslaan,

zeker

 

Tijdens Michael doen de kinderen spelletjes waar je echt wel wat moed voor nodig bent, 

moed en lef, en veel samenwerken. 

Bijvoorbeeld balanceren over touwen boven een sloot.

Of met blinddoek in een kruiwagen zitten, 

terwijl je word geduwd door iemand met ook een blinddoek, 

en de groep moet zeggen waar je langs moet. 

Nou als dat geen vertrouwen en samenwerken is....

wijze lessen toch?