woensdag 25 november 2015

Verbond

Altijd al heb ik een soort van fascinatie gehad met kraaien en raven. 
Raven, zag ik ooit in de dierentuin, in een redelijk hok, en oh wat zijn ze groot. In het wild heb ik er nog nooit eentje bewust mogen tegenkomen. Ik vermoed dat ik soms hele grote kraaien zag, maar een Raaf, nee die niet. Kraaien hebben iets donkers, de ene associeert het met de dood, de andere met hekserij. Ik niet. Het zijn gewoon hele intelligente mooie vogels.


 Ik weet niet zeker of ik een tijdje geleden heb geblogd over de kraai die mijn lief en ik vonden, ik denk het niet.  Hij lag heel zielig in de goot, van een hele drukke weg. Hij had veel pijn, en hupste op een poot toen ik dichter bij kwam. Van boven werd ik aangevallen, er waren twee kraaien die met veel kabaal op me afvlogen toen ik hem wou pakken. Toch ging ik  maar even de dierenambulance bellen, of ik hier wel goed aan deed. 
Ik legde de situatie uit en ze vroegen me hem toch te pakken, Onder luid protest van de andere twee kraaien mocht ik hem voorzichtig meenemen. Ze vlogen niet meer over me heen en bleven op een afstandje, alsof het goed was, dat ik hem meenam. Alsof ze hem naschreeuwden, we wachten hier op je hoor, tot snel. 

We brachten hem naar de dierenambulance, en of hij het gered heeft weet ik niet, hij was er slecht aan toe. Mijn liefde voor deze beesten groeide alleen maar. Wat bijzonder dat die anderen zich zo verbonden voelden met de gewonde kraai. 

Ik las gisteren dat er onderzoek was gedaan, Kraaien herinneren zich de mensen die ze hebben geholpen, maar vertellen dit ook aan hun vrienden. Ze hebben dit ontdekt door vele studies. Als er een kraai in de problemen zit, en een mens helpt ze, hun hele groep zich vriendelijker gaat gedragen naar die gene die die ene kraai heeft geholpen.


Dit is Krak, hij woont bij ons, helaas is krak niet meer een levende kraai, maar we zullen van hem houden en het verbond met hem aangaan.

4 opmerkingen:

  1. Krak. Wat een mooie naam! Raven zag ik bijna dagelijks in Ierland, toen ik daar een poosje woonde. Hier in het bos vliegen ze wel eens over, ze maken een bijzonder, typerend geluid. Alsof het Lvis is de blaft. Ja, ik hou ook van raven en kraaien en je vertelde er een bijzonder verhaal over! Binnenkort kom ik Krak wel in 'levende lijve' bewonderen. Ik wil hem aaien;-)
    Groet!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik weet dat men er iets 'zwarts' in zien. Ik heb dat niet. Voor mij is het een vogel. Ik vind het gekras best gezellig klinken. Ze zitten vaak op de schoorstenen hier tegen elkaar te kletsen... Dat ze intelligent zijn, geloof ik meteen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh wat bijzonder dat dat zo werkt. Dat zal wel wat studie hebben gekost lijkt me, maar wat mooi! Vogels doen het niet echt voor mij. Te veel veren en snavel. Ik ben als kind veel aangevallen door een haan, echt achternagezeten en getreiterd door dat beest. Sindsdien..... Wat een grote snavel heeft Krak, ik wist niet dat kraaien zulke grote snavels hebben. Ik zie ze niet veel hier in het dorp.

    BeantwoordenVerwijderen